یادداشت‌های احمد کریمی

در این مدت یکی دو سال که برای "تجربه ای جدید" به میز مذاکره با غربی ها نزدیک شدیم، شاید دو گروه شدن مردم در دیدگاهشان نسبت به مذاکرات و نتایج آن، بسیار پررنگ شد. گروهی بر این باور بودند – و یا هستند- که غرب، آن هیولایی نیست که برخی ساخته و پرداخته ذهن خود کرده اند، و می شود برای ساختن دنیایی بهتر، با آنها مذاکره کرد و مهم تر آنکه به نتیجه نیز رسید. اما گروهی دیگر که "دلواپس" بودنشان نسبت به نتایج مذاکرات به رخشان نیز کشیده شد، معتقدند، غرب، جاده ای نیست که بشود برای رسیدن به خوشبختی از آن گذشت. و این موجود خبیث، "دستکش مخملین" خود را بر پنجه ای چدنی پوشانده است، و زبان و دلش برای ما یکدست نیست...

کم کم که هر قول و قراری برای رسیدن به توافق، زیر پای غربی ها لهیده می شود و طرف غربی هنوز به هوای "نتایج مذاکرات سال 82" و کسب چیزی بالاتر از آن، خود را به هیچ صراطی مستقیم نمی کند، مردم ما دسته دسته از گروه خوشبین، به گروه "بدبین به مذاکرات" وارد می شوند و دل از این دشمن حقه باز می بُرند...

چه خوب است که در کنار این حقیقتی که به عینه و بعد از مدتها مذاکره با غربی ها، برای ما مکشوف می شود، برای ثابت قدم ماندن و قرص شدن دلمان، آیات کلام الله مجید را در این ماه مبارک و عزیز با لذتی بیشتر، بخوانیم... و بیندیشیم:

یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِنْ دُونِکُمْ لَا یأْلُونَکُمْ خَبَالًا وَدُّوا مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِی صُدُورُهُمْ أَکْبَرُ قَدْ بَینَّا لَکُمُ الْآیاتِ إِنْ کُنْتُمْ تَعْقِلُونَ(آل عمران/118)

ای کسانی که ایمان آورده‌اید! محرم اسراری از غیر خود، انتخاب نکنید! آنها از هرگونه شر و فسادی در باره شما، کوتاهی نمی‌کنند. آنها دوست دارند شما در رنج و زحمت باشید. (نشانه‌های) دشمنی از دهان (و کلام)شان آشکار شده؛ و آنچه در دلهایشان پنهان می‌دارند، از آن مهمتر است. ما آیات (و راه‌های پیشگیری از شر آنها) را برای شما بیان کردیم اگر اندیشه کنید!

  هَا أَنْتُمْ أُولَاءِ تُحِبُّونَهُمْ وَلَا یحِبُّونَکُمْ وَتُؤْمِنُونَ بِالْکِتَابِ کُلِّهِ وَإِذَا لَقُوکُمْ قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا عَضُّوا عَلَیکُمُ الْأَنَامِلَ مِنَ الْغَیظِ قُلْ مُوتُوا بِغَیظِکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ(آل عمران/119)

شما کسانی هستید که آنها را دوست می‌دارید؛ اما آنها شما را دوست ندارند! در حالی که شما به همه کتابهای آسمانی ایمان دارید (و آنها به کتاب آسمانی شما ایمان ندارند). هنگامی که شما را ملاقات می‌کنند، (به دروغ) می‌گویند: «ایمان آورده‌ایم!» اما هنگامی که تنها می‌شوند، از شدت خشم بر شما، سر انگشتان خود را به دندان می‌گزند! بگو: «با همین خشمی که دارید بمیرید! خدا از (اسرار) درون سینه‌ها آگاه است.»

  إِنْ تَمْسَسْکُمْ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَإِنْ تُصِبْکُمْ سَیئَةٌ یفْرَحُوا بِهَا وَإِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا لَا یضُرُّکُمْ کَیدُهُمْ شَیئًا إِنَّ اللَّهَ بِمَا یعْمَلُونَ مُحِیطٌ(آل عمران/120)

اگر نیکی به شما برسد، آنها را ناراحت می‌کند؛ و اگر حادثه ناگواری برای شما رخ دهد، خوشحال می‌شوند. (اما) اگر (در برابرشان) استقامت و پرهیزگاری پیشه کنید، نقشه‌های (خائنانه) آنان، به شما زیانی نمی‌رساند؛ خداوند به آنچه انجام می‌دهند، احاطه دارد.