یادداشت‌های احمد کریمی

این روزها به جز مراکز آموزشی و مساجد، کتابخانه های عمومی هم در زمره اماکنی هست که تعطیلی آنها ادامه یافته و به تازگی باز هم تا 19 اردیبهشت، تمدید شده است.

این تعطیلی شاید در ابتدا بسیار ضروری بود، اما این تداوم شاید ما را به شک می اندازد که آیا شعار «با هم کرونا را شکست می دهیم» به شعار «با کرونا، کتاب و کتابخوانی را شکست می دهیم» تغییر کرده یا واقعا این تعطیلی این قدر نیاز بوده است؟

مسئولین مرتبط با این حوزه اعتقاد دارند در فضای مجازی می توان این موضوع را مدیریت و این کاستی را جبران کرد، اما به عنوان کسی که سال های سال است مطالعه جزء لاینفک زندگی روزمره ام بوده، می توانم این موضوع را به خوبی درک کنم که هیچ مدیریتی هم برای فعال کردن ظرفیت نارسای رسانه های مجازی در این فضا نشد، هر چند اکثریت کتاب‌خوان ها، کتاب کاغذی را بر فایل ها و نرم افزارها ترجیح داده اند. این در حالی است که برخی از برنامه های تشویقی جهت سوق مردم به مطالعه، ترغیب به سمت مطالعه کتاب کاغذی هم بوده، آن هم در زمانی که شاهرگ انتقال کتاب به مردم زده شده است!

شاید وضعیت نامناسب همیشگی مطالعه در کشور به اضافه شوک کرونایی امروزه را بتوان یک عقب‌گرد بسیار بزرگ در ترویج کتاب و کتابخوانی دانست...

طبیعتا می شد از همان اوایل با مدیریت درست - و حتی بسیار ساده - این مراکز بسیار مهم و موثر را فعال نگه داشت و اتفاقا به بحث قرنطینه شدن مردم و ماندگاری بیشتر آنها در خانه نیز کمک به‌سزایی کرد...

امید که به زودی شاهد بازگشایی کتابخانه ها باشیم