یادداشت‌های احمد کریمی

طرح صیانت گیج می‌خورد، مثل همه دستورالعمل هایی که برای مدیریت فضای مجازی در ایران مورد بررسی قرار گرفت یا مصوب شد! اما چرا مهمترین دغدغه رهبری انقلاب در جمهوری اسلامی ایران، دغدغه مسئولان چپ و راست نیست؟! و چرا برای تعبیرهای عجیبی چون «قتلگاه جوانان و نوجوانان» و ... تره هم خورد نمی‌شود؟!

مسئولان جمهوری اسلامی انگار باید از علامه حلی یاد بگیرند، موضوع برخورد با چیزی که منفعت خودشان، در آن است! علامه وقتی قرار شد درباره نجس شدن آب چاه فتوا بدهد، چاه خانه خودش را پر کرد تا تأثیری در فتوایش نداشته باشد؛ یعنی مسئول ایرانی وقتی صفحه مجازی در نرم‌افزار خارجی دارد، قطعاً بر علیه آن هیچ محدودیتی را امضاء نمی‌کند، ولو آن محصول مجازی، قهرمان ملی و ارزشمند کشورش را تروریست بداند و مسدود کند...

باید چاه خانه خودمان را پر کنیم تا چشممان بر مضرات و آسیب های آن در جامعه باز شود؛ آن وقت به فنا رفتگان این قتلگاه را بچه های خودمان می‌دانیم و برای نجات آنها تصمیم درست می‌گیریم. نه اینکه دو سال طرح صیانت پیچ و تاب بخورد و در انتها...؟!