آقای رئیس‌جمهور با من بیا سر کلاس!
حالا که دارند مدام از رفع فیلترینگ می‌گویند و چپ و راست به اسمِ حقوقِ مردم برای استفاده از این ظرفیتِ پیچیده‌ی ساده‌انگاشته‌شده دنبال آزاد کردنِ افسارِ اینستاگرام هستند، بگذارید نکته‌ای بنویسم و بعد بفرستم برای عزیزانی که دمِ دست و بالِ بالادستی‌های قوه‌ی مجریه هستند. برای کسانی که خبری از همه‌ی ماجرا ندارند!
درست است منِ بوتیک‌ی، تزئینات‌فروشی، کتاب‌فروشی؛ منِ مشغولِ شغل خانگی، منِ بازاریاب، حتی بیشتر از همه، منِ مسئول و مدیری که می‌خواهم از این ظرفیت برای نشان دادن خدمات‌م به مردم بهره ببرم، به اینستاگرام به عنوان یک نیاز نگاه می‌کنم؛ و اتفاقاً سمبه‌ی نقطه‌نظر من هم توی دست‌گاه‌های دولتی و قوه‌ی مجریه برای باز کردن افسارِ اینستاگرام خیلی پر زور است و حرف‌م برو دارد و مدام هم از من دم می‌زنند! اما...
اما منِ خود را ببینِ بقیه را بی‌خیال، یک بخش از جامعه را فراموش کرده‌ام که می‌شود گفت از مظلوم‌ترین آدم‌های دوران تاریخ ما هستند! نوجوانان! بچه‌هایی که با یک فضای مدیریت‌شده‌یِ پیچیده طرف‌ند و دارند ضربه‌هایی می‌خورند که آن سرش ناپیدا!
آقای مسئول، آقای مدیر و آقای رئیس جمهور که امیدوارم این متن به دست‌ت برسد و من سعی می‌کنم این اتفاق بیفتد! بیا با من برویم سر کلاسِ نوجوانانِ این کشور، بنشین و ببین چه به روزگارشان آمده! ببین که ظرفیت‌های ساختنِ آینده‌ی این کشور به جای تمرکز روی زندگی نوجوانانه و درس و خانواده به چه ناکجاآبادی که گذرشان نیفتاده! بیا و ببین در فقدان برنامه‌ریزی درست و عدم مدیریت شما مسئولِ نوعی، چه استعدادهایی که به خاک سیاه ننشسته!
آقای رئیس جمهور! من به عنوان یک مربی، معلم و یک فعالِ اجتماعی وقتی می‌روم سر کلاس، از درون می‌سوزم، زار می‌زنم، فریاد می‌کشم سرِ خودِ بی مسئولیت‌م که این نسل را توی قتلگاه رها کرده‌ام و حتی مثل برخی از مدیران، نشسته‌ام پای تحلیل‌های صاحبانِ منقل‌هایِ روشنفکری!
روزی امام فریاد می‌زد به داد اسلام برسید! امروز یکی فریاد زده به داد این بچه‌ها برسید که توی قتلگاه مجازی رها شده‌اند؛ و چه، بدترین قسمتِ این ماجرا برای شمای مدیر، مسئولیت‌یست که در آن دنیا گریبان‌گیر است در حالی که شاید روح‌تان از آن خبر نداشته باشد...
بله؛ فیلترینگ ناقص البته جیب فیلترشکن‌فروش‌ها را پر و آسیبِ بیشتری به نسل نوجوان ما زد، چون راه‌های انحرافی بیشتری را برای آنها باز کرد؛ و طبیعتاً باید این جریانِ سخیف را مدیریت کرد، اما رها کردن افسارِ یک نرم‌افزارِ تحتِ قانونِ مملکت در نیامده با انبوهی از تقصیرات و اتهامات در ریختنِ خونِ بیگناهان و انحراف بچه‌های ما، چه مبنای عقلی می‌تواند داشته باشد؟! در حالی که همه دنیا دارند می‌روند سمت محدودیت‌های سنی برای استفاده از این فضا!
آقای رئیس‌جمهور اگر دنیای بچه‌ها برایتان مهم است و آخرت خودتان و آنها، اتفاقاً فیلترینگ اینستاگرام را محکم‌تر و دقیق‌تر اجرا کنید؛ منِ مدرسِ سواد رسانه می‌دانم این گرگِ مجازی حتی اگر قوانین ما را قبول کند هم قرار نیست جنسِ پاکی باشد، البته قبول هم نمی‌کند، نیازی هم ندارد که قبول کند وقتی صدای‌ش از حلقومِ برخی از مسئولینِ نمی‌دانم اسم‌شان را چه بگذارم، دارد توی این کشور شنیده می‌شود و عن‌قریب هم ممکن است به آزادی کامل‌ش بینجامد...!
آقای رئیس جمهور، با من بیایید سر کلاس‌ها... تا مقتولینِ نوجوان این مملکت را نشان‌تان بدهم! تا نخواسته در قتل آنها سهیم نباشید!
