معلمهای دینی و قرآن کجان؟!
امروز یه سوالی داره مثل خوره مغزم رو میخوره!
اینکه معلمهایِ عزیزِ دینی و قرآن کجا هستن؟! جایگاهشون در ساختارِ درسی مدارس کجاست؟! دارن دقیقاً چه کار میکنن؟!
این رو دارم از منظرِ یه معلم میپرسم که کلاس ثابت داره، از طرفی در مدارس زیادی هم ارائه بحث میکنه و میبینه که دانشآموز در الفبایِ مسائل دینی و اعتقادی و فکری و فرهنگی و عرفی جامعه مونده و تقریباً هیچی از هیچجا نمیدونه!
عذر میخوام از همکارای عزیزم؛ ولی کجا هستید شما؟! چرا دانشآموزان شونزده هفده سالهی ما به تعداد زیاد، نمیدونن مرجع تقلید چیه؟! خوردنیه یا پوشیدنی! چرا نمیدونن نماز چیه؟ برای چی واجبه؟! اصلاً دین چیه؟! به چه دردی میخوره؟!
و من و شمای معلم هم دلمون به این خوشه که از این کلاس، اکثراَ توی درس دینی و قرآن بیست گرفتن! و این حفظ کردنِ برای نمره رو دیندار شدنِ بچهها قلمداد کردیم!
برای همینه میگیم معلم و مربی قبل از اینکه بره سرِ کلاس و درس، باید اول خودش تربیت بشه و چیزی یاد بگیره!
و خدای نکرده برداشت نشه منظورم همه هستن! و فقط هم معلمِ این درسها منظورم هستن! دارم به همهی دوستان میگم! نکنه مدیون وقت و هزینهای که میشه برای کلاس بشیم؟ ما توی اون جایگاه، اولین تعهد رو باید به خودمون بدیم برای به روز شدن، بیشتر خوندن، بیشتر یاد گرفتنِ نحوهی ارائه و بالا بردنِ کیفیتِ محتوا و ...
معلمِ این نسل بشیم! مهمه؛ اینها با دههی شصتیها اصلاً یه نسلِ کاملاً متفاوت هستن؛ کاملاً غریبه و کاملاً یه چیزی دیگه. باید فراتر از اون کتابی که دستتون هست بلد باشید و ارائه بدید. این کتابها ناقص و ضعیفن توی رسوندن مطلب.
#یه_سوزن_به_خودمون
