یادداشت‌های احمد کریمی

قبل از آنکه مذاکرات ما با "آمریکا به اضافه5" به نحوی تطهیر شود که سوای از درس مذاکره گرفتن از کربلا، از دیگر ائمه هم درس مذاکره به ما بدهند، پیش دستی کرده و خودمان به "مذاکره به سبک امیرالمومنین(ع)" دقت می‌کنیم.

قبل از شروع جنگ جمل، امیرالمومنین(ع) ابن عباس را برای مذاکره با دشمن فرستاد و فرمود:

لاتَلْقَیَنَّ طَلْحَةَ، فَاِنَّکَ اِنْ تَلْقَهُ تَجِدْهُ کَالثَّوْرِ عاقِصاً قَرْنَهُ، یَرْکَبُ الصَّعْبَ وَ یَقُولُ هُوَ الذَّلُولُ. وَلکِنِ الْقَ الزُّبَیْرَ، فَاِنَّهُ اَلْیَنُ عَریکَةً، فَقُلْ لَهُ: یَقُولُ لَکَ ابْنُ خالِکَ: عَرَفْتَنى بِالْحِجازِ، وَ اَنْکَرْتَنى بِالْعِراقِ! فَما عَدا مِمّا بَدا؟

با طلحه ملاقات مکن، زیرا او را همچون گاوى بینى که شاخش را روى گوشش کج کرده، بر مرکب چموش سوار مى شود و مى گوید رام است. اما با زبیر دیدار کن، زیرا او را طبیعتی نرم است، به او بگو: پسر دایى ات مى گوید: در حجازم شناختى، و در عراقم انکار کردى! براى تو از بیعتى که با من داشتى چه مانعى پیش آمده؟ (خطبه 31 نهج‌البلاغه)

با دقت به این سخن امام بزرگوار، فهمیده می‌شود که طرف مذاکره و یا کسی که برای مسئله ای مهم با او رایزنی می کنیم هم باید شرایطی داشته باشد. حق‌شناس و انعطاف پذیر باشد، نه اینکه مانند گاوی وحشی، آماده استفاده از شاخ بی‌منطقی و هجومی‌گری باشد.

امام می‌فرماید: با زبیر دیدار کن. زبیر اینجا به نوعی در مقابل امام ایستاده است و سر جنگ دارد. پس اصل مذاکره با دشمن را امام هم قبول دارد، این در حالی است که حقی از طرف همین دشمن شناخته ‌شود، که ممکن است با بیان آن حق، رعایت شده و خصومت پایان پذیرد(کما اینکه این اتفاق نیز افتاد و زبیر از جنگ عقب کشید).

ولی دشمنی که خصومتش برای امام مشخص است و هیچ انعطافی در او سراغ ندارد، "حتی با اینکه مذاکره کردن با او ضرری هم متوجه امام نمی‌کند"، باز امیرالمومنین(ع) این نوع مذاکره را حمایت نمی‌کند و دستور به انجام نگرفتن آن می‌دهد!

مذاکره ما با آمریکا به همین نحو است. رهبر انقلاب با اینکه دیپلمات‌های کشورمان را بر مبنای وظیفه خودشان در این کار آزاد گذاشتند و آنها را بچه های انقلاب خواندند، اما در همان اول کار از خوشبین نبودن به مذاکرات و تجربه شدن این محور گفتند.

مذاکره با دشمنانی که آمریکا در رأس جریان آنهاست، مذاکره با همان گاوی است که شاخش کنار گوشش پیچ خورده است، نه منطقی دارد، نه حقی برای ما قائل است و نه می‌خواهد ما باشیم. نتیجه آن هم معلوم است.

ان‌شاءالله در پایان این چهار سال عقب‌گرد زیادی نکرده باشیم و بشود نتایج مذاکرات را جبران کرد !!!