سربازان آهنی تهرانی مقدم و هدفگیری سندرم ترس از آمریکا !
موشکهای سپاه بر سر توله های آمریکایی فرود آمد تا بفهمند وقتی می گوییم هیچ غلطی نمی توانند بکنند، به آن باور نیز داریم.
شاید تضاد عجیبی باشد، اینکه از یک طرف انقلابیگری را لبخند و دست دوستی و نهایتش وقتی خونت به جوش آمد فشار ایمیلی و تلگرامی، تعریف کنی و اصلا ذهنت هم نرود به آنجا که بلا به دور، بلا به دور بخواهی به ایشانِ محترم حتی یک "تو"ی ناچیز هم بگویی! و از یک طرف هم باشند کسانی که توله های عالیجناب دشمن را در آن سوی مرزها با موشک نقطه زن، و به اسم انقلابیگری، نقره داغ کنند!
شاید هنوز جنجال بیهوده، آن هم از نوع نوشتن بر روی موشکها زیاد کهنه نشده باشد، شاید همین کمی دورتر نیز، پیام "دنیای فردا دنیا گفتمان هاست، نه موشکها"، زیاد هم فراموش نشده باشد ...
آن وقت وسط این همه ائتلاف و جلسه و توئیت و پست اینستاگرامی و گفتمان محوری و گفتمان تمدن ها و غیره، که دیگر زیر صندلی های اعضای آنها نیز علف سبز شده است، ناگهان به کشور دوست و همسایه محترم و با رضایت خودش، موشک ذوالفقار با سوخت جامد هوار کنی؟!
حالا بیا و معنی این که گفتی را تشریح کن ...
مدافعان حریم انقلاب، انگار خودشان هم آن طرف نروند، سربازان آهنی تهرانی مقدم را بی نوشته و یا به صورت ویژه و با نوشته می فرستند تا دمار از روزگار "أُولئِکَ کَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ" در آورد...
اما این موشکها دقیقا کجا را نشانه رفت، بحثی است قابل تامل؛
برخی اشتباه کرده اند، این موشکها بر سر بچه داعشی های ترقه باز فرود نیامد، بچه شیطان های "کلاش" به دستی که همان بهتر "کلش اف کلنز" بازی کنند ...
و به نظرم - و با احترام به آن تحلیل گری که گفت موشکها بر سر آمریکا خورد - این موشکها بر سر ارباب گفتگوهای سوری - سوری یا سوری!- هم فرود نیامد ...
بلکه این موشکها بر سر مغز خشک روشنفکری، مصالحه گری و سندرم ترس از آمریکا فرود آمد و قلبش را از هم درید تا بفهماند، در این کشور و نظام آدم های جدی و محکمی وجود دارند که معطل بحث های کودکانه برخی نمی شوند !
